Wednesday 19 August 2009

Ο Καθεδρικός Ναός της Αγίας Σοφίας

Οι Έλληνες Ορθόδοξοι μπορούν να καυχώνται για τον υπέροχο Καθεδρικό Ναό της Αγ. Σοφίας, που βρίσκεται στο κέντρο του Λονδίνου, στη Moscow Road, της περιοχής Bayswater, και συμπληρώνει φέτος 130 συναπτά έτη λειτουργίας.

Οι ενέργειες για την ανέγερσή του ξεκίνησαν το 1872 με την σύσταση της Ερανικής Επιτροπής, η οποία αποτελούνταν από διακεκριμένους Έλληνες της εποχής, με Πρόεδρο τον Εμμανουήλ Μαυροκορδάτο. Αρχιτέκτονας διορίσθηκε ο Άγγλος John Oldrid Scott.

Η θεμελίωση του σπουδαίου αυτού έργου έγινε το 1877. Σε ενάμιση χρόνο ο Ναός είχε οικοδομηθεί. Η πρώτη Θεία Λειτουργία τελέσθηκε την Κυριακή της Πεντηκοστής στις 1 Ιουνίου 1879. Ο Ναός εγκαινιάσθηκε από τον Μητροπολίτη Κερκύρας Αντώνιο στις 5 Ιανουαρίου 1882.

Μέχρι το 1922 η εκκλησία της Αγ. Σοφίας ήταν ένας απλός Ενοριακός Ναός. Τη σημαντική εκείνη χρονιά ιδρύθηκε από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου η Μητρόπολη Θυατείρων με έδρα το Λονδίνο. Τότε ο Ναός της Αγ. Σοφίας αναγνωρίσθηκε ως Καθεδρικός.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο Καθεδρικός Ναός των Ελλήνων στο Λονδίνο, έχει δεχθεί τις επισκέψεις πολλών και σημαντικών προσωπικοτήτων, ανθρώπων που προέρχονται από τον χώρο της Εκκλησίας, της πολιτικής, της τέχνης, της επιστήμης κ.λ.π., ενώ παραμένει βέβαια χώρος λατρείας, με τακτικές λειτουργικές συνάξεις.

Αρχιερατικώς Προϊστάμενος του Ναού είναι ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ναζιανζού Δρ. Θεοδώρητος. Τη διοίκηση του Καθεδρικού Ναού και της ομώνυμης Κοινότητας έχει υπό την ευθύνη και την θεοφιλή φροντίδα του το Αδελφάτο της Αγ. Σοφίας. Σήμερα Πρόεδρος της Κοινότητας είναι ο Ζακύνθιος καπετάν - Ιωάννης Λευτάκης.

Friday 14 August 2009

TROILUS AND CRESSIDA @ Shakespeare’s Globe Theatre



Ηταν το πρώτο έργο του William Shakespeare που παρακολούθησα στο Shakespeare’s Globe Theatre και πρέπει να παραδεχτώ ότι είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσει ολόκληρους τους διαλόγους κάποιος μη Αγγλόφωνος.

Το Troilus and Cressida είναι ένα έργο του William Shakespeare, το οποίο γράφτηκε το 1602. Θεωρείται από τα πιο «παράξενα», τα πιο δυσνόητα και ίσως το χειρότερο έργο του μεγάλου Αγγλου θεατρικού συγγραφέα. Βέβαια η παράσταση ήταν εξαιρετική. Ισως από τα καλύτερα θεατρικά έργα που έχω παρακολουθήσει στο Λονδίνο.

Πήραν μέρος 22 ηθοποιοί και 5 μουσικοί. Η κοπελιά που τραγουδούσε και υποδυόταν την Ανδρομάχη σε έναν μικρό ρόλο, είχε πραγματικά υπέροχη φωνή. Ολοι οι ηθοποιοί, αλλά ιδιαίτερα η (πολύ όμορφη) Cressida και ο Θερσίτης ήταν πολύ καλοί στο ρόλο τους.

Το Shakespeare’s Globe Theatre βρίσκεται δίπλα στον Τάμεση πολύ κοντά στην London Bridge και ακριβώς δίπλα στην Tate modern. Είναι ένα θέατρο το οποίο ανεβάζει μόνο έργα του Shakespeare και γι αυτό είναι διαμορφωμένο όπως ακριβώς τα θέατρα της εποχής. Παρακάτω έχω ανεβάσει κάποιες φωτογραφίες από τη σκηνή, αλλά και από τις κερκίδες του θεάτρου. Οπως καταλαβαίνεται εγώ είχα εισητήριο για την πλατεία στην οποία οι θεατές στέκονται όρθιοι.







Η υπόθεση του έργου έχει ως εξής. Ο Troilus γιος του βασιλιά Πρίαμου είναι ερωτευτευμένος με την Cressida κόρη του Τρώα μάντη Κάλχα ο οποίος βρίσκεται με το μέρος των Αχαιών. Η Cressida μετά από χάρη που ζήτησε ο πατέρας της από τον Αρχιστράτηγο Αγαμέμνονα, ανταλλάσεται με τον Τρώα αιχμάλωτο Αντίνοο. Ο Troilus επισκέπτεται το στρατόπεδο των Αχαιών παρέα με τον Εκτωρα προκειμένου να κανονίσουν τις λεπτομέρειες της μάχης του τελευταίου με τον Αίαντα. Εκεί ο Troilus καταφέρνει να τρυπώσει στην σκηνή του Κάλχα στην οποία φιλοξενείται η Cressida και πετυχαίνει τον Διομήδη να της κάνει ανήθικες προτάσεις.και την Cressida να μην τις απορρίπτει, παρά να δέχεται (τάχα γεμάτη τύψεις) τα φιλιά του. Από εκεί και πέρα διαδραματίζεται η γνωστή ιστορία του Τρωικού πολέμου. Ο Πάτροκλος σκοτώνεται στη μάχη και ο Αχιλλέας παίρνει εκδίκηση σκοτώνοντας των Εκτορα. Βέβαια υπάρχουν κάποιες «παρατυπίες» στην πλοκή του έργου, όπως για παράδειγμα ότι ο Εκτωρας δεν πεθαίνει από το σπαθί του Αχιλλέα, αλλά από στρατιώτες του Αχιλλέα την ώρα που πίνει νερό. Επίσης ο Αίαντας παρουσιάζεται ως ένας ηλίθιος πολεμιστής που απλά είναι πολύ γενναίος και πολύ δυνατός. Ακόμα και ο Πάτροκλος παρουσιάζεται απλά ως ένας εραστής του Αχιλλέα (“masculine whore”).

Από τις πολύ ωραίες χιουμοριστικές σκηνές του έργου ήταν όταν ο Πίνδαρος, θείος της Cressida προσπαθεί να την πείσει για τον έρωτα του Troilus, λέγοντας της πως πρόκειται για ένα πολεμιστή καλύτερο του Εκτωρα τον οποίο καλοβλέπει και η Ωραία Ελένη, η οποία μάλιστα τον ποθεί περισσότερο από τον Πάρη. Δηλαδή η Ωραία Ελένη είναι παντρεμένη με τον Μενέλαο, περνάει τις νύχτες της με τον Πάρη, αλλά ποθεί τον Troilus. Εκεί ακριβώς η Cressida αναφωνεί “Typical married Greek woman” και φυσικά οι γύρω μου που γνωρίζουν ότι είμαι Ελληνας καθότι εξηγώ το ποιος είναι ο καθένας που ανεβαίνει στη σκηνή (Διομήδης, Νέστωρα, Οδυσσέας, Κάλχας, Αινείας κτλ) γυρίζουν και με κοιτάνε χαμογελώντας. Ομως και η Cressade δεν αποδείστηκε καλύτερη μιας και κατά την άφιξη της φίλησε (τάχα με το ζόρι) όλους τους Αχαιούς αρχηγούς και αργότερα στην σκηνή δώρισε στον Διομήδη κάτι που της είχε χαρίσει ο Troilus μην παραλείποντας να σημειώσει “It was a gift from someone who loves me more than you will”.

Την ιστορία του θεατρικού έργου μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Κριτικές, οι οποίες δεν είναι ιδιαίτερα καλές (ειδικά αυτή της Daily Telegraph), μπορείτε να διαβάσετε εδώ, εδώ και εδώ.

Αν κάποιος βρεθεί στο Λονδίνο πιστεύω πως αξίζει να παρακολουθήσει μία παράσταση έργου του Shakespeare και αν αυτή είναι στο Shakespeare’s Globe Theatre είναι ακόμα καλύτερα.


* Η πρώτη φωτογραφία είναι από την Wikipedia.

** Η ανάρτηση έχει ανέβει και εδώ.

One & other


Αυτές τις μέρες στην Trafalgar Square διοργανώνεται ένα ασυνήθιστο καλλιτεχνικό γεγονός: Το One & other, έμπνευσης Antony Gormley. Η σύλληψη απλή: ο καθένας μας είναι καλλιτέχνης και ο καθένας μας μπορέι να εκφραστεί δημόσια.

Πριν εξηγησω περαιτέρω, δύο λόγια για τον Τέταρτο Πλίνθο της Trafalgar Square. Η πλατεία, εκτός από τον Νέλσονα και τα λιοντάρια, έχει και τέσσερις πλίνθους, που γενικώς περνάνε απαρατήρητοι. Και ενώ οι τρεις αποτελούν μόνιμη βάση για αγάλματα διάφορων έφιππων και μη, ο τέταρτος πλίνθος φιλοξενεί διάφορα έργα τέχνης καθε φορά, τα οποία αλλάζουν κατα διαστήματα. Το θέμα του φετινού καλοκαιριού: One & other!

Ο Gormley λοιπόν πρότεινε, αντί για κάποιο σύνηθες στατικό γλυπτό, απλοί άνθρωποι να ανέβουν στον Πλίνθο και να κάνουν ό,τι τους κατέβει (κυριολεκτικά), έτσι ώστε το βάρθρο αυτό να γίνει η βάση γισ ένα μνημείο ζωντανών ανθρώπων και όχι νεκρών πολεμιστών και άλλων ηρώων, σαν ένας καθρέφτης της σύγχρονης Βρετανίας.Περισσότερα από τον ίδιο τον καλλιτέχνη εδώ:



Πανέξυπνη ιδέα, αν θες τη γνώμη μου-τουλάχιστον όποτε περνας από την πλατεία γυρνάς και το κεφάλι για να δεις τι παίζει. Οι συμμετέχοντες επιλέχτηκαν μετά από κλήρωση, και φυσικα οι συμμετοχές στην κλήρωση ήταν εκατοντάδες χιλιάδες. Δείτε μερικά βίντεο παρακάτω (κι επίσης εδώ. Πώς σας φαίνεται;










24ωρη κάλυψη στο επίσημο website

Και ένα σπαρταριστό βίντεο από το Channel 4

Share/Save/Bookmark

Monday 10 August 2009

The Cherry Orchard by Chekov @ The Old Vic

Όμορφη παράσταση, εξαιρετικες ερμηνείες, ιδιαίτερα από τους Simon Russell Beale (Lopakhin) και Sinead Cusack (Liubov) στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, και φυσικά ένα πολύ δυνατό κείμενο που αντικατοπτρίζει τις κοινωνικές ανακατατάξεις στην Ρωσία των αρχών του 20ου αιώνα. Ψιλοαδιάφορη η ερμηνεία του Ethan Hawke (Petya), που πρέπει μάλλον να καλοσκεφτεί αν του ταιριάζει το κλασσικό ρεπερτόριο. To Bridge Project τελειώνει το ερχόμενο Σαββατοκύριακο-αν βρείτε εισιτήρια για το Cherry Orchard μην το χάσετε!