Ηταν το πρώτο έργο του William Shakespeare που παρακολούθησα στο
Shakespeare’s Globe Theatre και πρέπει να παραδεχτώ ότι είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσει ολόκληρους τους διαλόγους κάποιος μη Αγγλόφωνος.
Το Troilus and Cressida είναι ένα έργο του William Shakespeare, το οποίο γράφτηκε το 1602. Θεωρείται από τα πιο «παράξενα», τα πιο δυσνόητα και ίσως το χειρότερο έργο του μεγάλου Αγγλου θεατρικού συγγραφέα. Βέβαια η παράσταση ήταν εξαιρετική. Ισως από τα καλύτερα θεατρικά έργα που έχω παρακολουθήσει στο Λονδίνο.Πήραν μέρος 22 ηθοποιοί και 5 μουσικοί. Η κοπελιά που τραγουδούσε και υποδυόταν την Ανδρομάχη σε έναν μικρό ρόλο, είχε πραγματικά υπέροχη φωνή. Ολοι οι ηθοποιοί, αλλά ιδιαίτερα η (πολύ όμορφη) Cressida και ο Θερσίτης ήταν πολύ καλοί στο ρόλο τους.
Το Shakespeare’s Globe Theatre βρίσκεται δίπλα στον Τάμεση πολύ κοντά στην London Bridge και ακριβώς δίπλα στην Tate modern.
Είναι ένα θέατρο το οποίο ανεβάζει μόνο έργα του Shakespeare και γι αυτό είναι διαμορφωμένο όπως ακριβώς τα θέατρα της εποχής. Παρακάτω έχω ανεβάσει κάποιες φωτογραφίες από τη σκηνή, αλλά και από τις κερκίδες του θεάτρου. Οπως καταλαβαίνεται εγώ είχα εισητήριο για την πλατεία στην οποία οι θεατές στέκονται όρθιοι.
Η υπόθεση του έργου έχει ως εξής. Ο Troilus γιος του βασιλιά Πρίαμου είναι ερωτευτευμένος με την Cressida κόρη του Τρώα μάντη Κάλχα ο οποίος βρίσκεται με το μέρος των Αχαιών. Η Cressida μετά από χάρη που ζήτησε ο πατέρας της από τον Αρχιστράτηγο Αγαμέμνονα, ανταλλάσεται με τον Τρώα αιχμάλωτο Αντίνοο. Ο Troilus επισκέπτεται το στρατόπεδο των Αχαιών παρέα με τον Εκτωρα προκειμένου να κανονίσουν τις λεπτομέρειες της μάχης του τελευταίου με τον Αίαντα. Εκεί ο Troilus καταφέρνει να τρυπώσει στην σκηνή του Κάλχα στην οποία φιλοξενείται η Cressida και πετυχαίνει τον Διομήδη να της κάνει ανήθικες προτάσεις.και την Cressida να μην τις απορρίπτει, παρά να δέχεται (τάχα γεμάτη τύψεις) τα φιλιά του. Από εκεί και πέρα διαδραματίζεται η γνωστή ιστορία του Τρωικού πολέμου. Ο Πάτροκλος σκοτώνεται στη μάχη και ο Αχιλλέας παίρνει εκδίκηση σκοτώνοντας των Εκτορα. Βέβαια υπάρχουν κάποιες «παρατυπίες» στην πλοκή του έργου, όπως για παράδειγμα ότι ο Εκτωρας δεν πεθαίνει από το σπαθί του Αχιλλέα, αλλά από στρατιώτες του Αχιλλέα την ώρα που πίνει νερό. Επίσης ο Αίαντας παρουσιάζεται ως ένας ηλίθιος πολεμιστής που απλά είναι πολύ γενναίος και πολύ δυνατός. Ακόμα και ο Πάτροκλος παρουσιάζεται απλά ως ένας εραστής του Αχιλλέα (“masculine whore”).
Από τις πολύ ωραίες χιουμοριστικές σκηνές του έργου ήταν όταν ο Πίνδαρος, θείος της Cressida προσπαθεί να την πείσει για τον έρωτα του Troilus, λέγοντας της πως πρόκειται για ένα πολεμιστή καλύτερο του Εκτωρα τον οποίο καλοβλέπει και η Ωραία Ελένη, η οποία μάλιστα τον ποθεί περισσότερο από τον Πάρη. Δηλαδή η Ωραία Ελένη είναι παντρεμένη με τον Μενέλαο, περνάει τις νύχτες της με τον Πάρη, αλλά ποθεί τον Troilus. Εκεί ακριβώς η Cressida αναφωνεί “Typical married Greek woman” και φυσικά οι γύρω μου που γνωρίζουν ότι είμαι Ελληνας καθότι εξηγώ το ποιος είναι ο καθένας που ανεβαίνει στη σκηνή (Διομήδης, Νέστωρα, Οδυσσέας, Κάλχας, Αινείας κτλ) γυρίζουν και με κοιτάνε χαμογελώντας. Ομως και η Cressade δεν αποδείστηκε καλύτερη μιας και κατά την άφιξη της φίλησε (τάχα με το ζόρι) όλους τους Αχαιούς αρχηγούς και αργότερα στην σκηνή δώρισε στον Διομήδη κάτι που της είχε χαρίσει ο Troilus μην παραλείποντας να σημειώσει “It was a gift from someone who loves me more than you will”.Την ιστορία του θεατρικού έργου μπορείτε να διαβάσετε
εδώ.
Κριτικές, οι οποίες δεν είναι ιδιαίτερα καλές (ειδικά αυτή της Daily Telegraph), μπορείτε να διαβάσετε
εδώ,
εδώ και
εδώ.
Αν κάποιος βρεθεί στο Λονδίνο πιστεύω πως αξίζει να παρακολουθήσει μία παράσταση έργου του Shakespeare και αν αυτή είναι στο Shakespeare’s Globe Theatre είναι ακόμα καλύτερα.
* Η πρώτη φωτογραφία είναι από την Wikipedia.
** Η ανάρτηση έχει ανέβει και
εδώ.
