Η ταινία που έγινε musical. Οι περισσότεροι υποπτευομαι ότι θα την έχετε δει καθότι είναι από αυτές που θα ονομάζαμε «κλασσικές» και είναι αυτή που καθιέρωσε τον Patrick Swayze. Στην ταινία που βγήκε το 1987 πρωταγωνιστούσε επίσης η Jennifer Grey.
Για πρώτη φορα ανέβηκε ως musical το 2004 με τιτλο, Dirty Dancing: The Classic Story on Stage. Στο Λονδίνο έκανε πρεμιέρα στις 23 Οκτωβρίου 2006 και έκτοτε παίζεται ανελλιπώς.
Η ιστορία λίγο πολύ γνωστή. Καλοκαίρι του 1963 και η έφηβη με το παρατσούκλι Baby «επανάστατεί» απέναντι στον αυστηρό πατερα της κατά τη διάρκεια των οικογενειακών διακοπών. Η Baby συναπτει ερωτική σχέση με τον Johnny ο οποίος είναι καθηγητής χορού στο ξενοδοχείο ενάντια στη θέληση του πατέρα της επιδεικνύοντας δυναμισμό και δικαιώνοντας το αληθινό της όνομα το οποίο είναι Frances από την πρώτη γυναίκα που συμμετείχε σε Αμερικάνικη κυβέρνηση (Frances Perkins). Η γνωριμία τους τυχαία στο κρυφό club του ξενοδοχείου που η Baby για πρώτη φορα βλέπει αυτό που ονομάζεται "dirty dancing". Φυσικά γοητεύεται και αρχίζει τα μαθήματα χορού. Η μη προγραμματισμένη εγκυμοσύνη της πατρενέρ του Johnny, της Penny από έναν φοιτητή Ιατρικής και σερβιτόρο του ξενοδοχείου ο οποίος γλυκοκοιτάζει και την αδερφή της Baby, της δίνει τη δυνατότητα να βγάλει την χορεύτρια που κρύβει μέσα της συνοδεύοντας τον Johnny σε μία βραδιά χορού σε διπλανό θέρετρο. Ταυτόχρονα ζητά χρήματα από τον πατέρα της κρύβοντας του το λόγο για να τα δώσει στην Penny για να κάνει έκτρωση. Τελικά η Penny σώζεται από την κατάσταση που την έχει αφήσει ο τον «χασάπης γιατρός», από τον γιατρό πατέρα της Baby που με τη σειρά του υποθέτει ότι ο Johnny είναι ο πατέρας του παιδιου. Η Baby βρίσκεται σε δύσκολη θέση έχοντας προδώσει την εμπιστοσύνη του πατέρα της, αλλά παρόλα αυτά συνεχίζει να βλέπει τον Johnny κρυφά. Οταν αυτός κατηγορείται για κλοπή η Baby τον στηρίζει προσφέροντας του άλλοθι παραδεχόμενη ότι όλη τη νύχτα την πέρασε μαζί της στο δωμάτιο της. Εκεί ακούγεται και η πιο «δυνατή» ατακα της ταινίας από τα χείλη του Johnny "there are people willing to stand up for other people no matter what it costs them." Το musical όπως ακριβώς και η ταινία τελειώνει με τον χορό του Johnny με την Baby υπό τους ήχους του τραγουδιού "The Time of My Life" και ενώ ο πατέρας της περιμένει για να ζητήσει συγγνώμη από τον Johnny μιας και στο μεταξύ έχει μάθει ότι δεν είναι αυτός ο υπαίτιος για την εγκυμοσύνη της Penny.
Οι κριτικές που απέσπασε όλα αυτά τα χρόνια στο Λονδίνο ήταν αρκετά καλές. Και γαιτί όχι άλλωστε; Ο Josef Brown ως Johnny και η Georgina Rich (Baby) είναι εξαιρετικοί χορευτές. Η Nadia Cotte ως Penny εκτός από πολύ καλή χορεύτρια είναι και πολύ όμορφη και με 2μετρα (τουλάχιστον) πόδια. Τόσο τα σκηνικά όσο πολύ περισσότερο τα χορευτικό μέρος του έργου είναι πολύ καλά. Οι διάλογοι είναι ακριβώς ίδιοι με αυτούς της ταινίας όπότε ακόμα και κάποιος που δεν μιλάει καλά Αγγλικά είναι πολύ εύκολο να παρακολουθήσει το έργο. Εξάλλου για όλους εσάς που θα θέλατε να συνδυάζετε την επίσκεψη σας στο Λονδίνο με την παρακολούθηση ενός musical, θα συμβούλευα να δείτε κάποιο που είτε έχετε δει προηγούμενως σε ταινία είτε έχετε διαβάσει το βιβλίο.
Περισσότερα καθότι και κριτικές μπορείτε να διαβάσετε εδώ, εδώ και εδώ.
Για το τέλος δύο βιντεάκια. Ενα από τον τελευταίο χορό της ταινίας και ένα από το promotion του musical στο Λονδίνο.
