39 STEPS

Το έργο The 39 Steps είναι ένα μυθιστόρημα του Σκωτσέζου συγγραφέα John Buchan. Λέγεται ότι το έργο πήρε το όνομα του από τον αριθμό των σκαλοπατιών της κλινικής στην οποία νοσηλευότανε ο Buchan όταν έγραφε το βιβλίο.

Εγινε γνωστό από την ταινία του Alfred Hitchcock το 1935, αλλά και από αυτές που ακολούθησαν το 1959 και το 1978. Προσωπικά έχω δει την ταινία του Hitchcock και αυτή του 1978 που σκηνοθέτησε ο Don Sharp και πρωταγωνιστούσε ο Robert Powell. Πρόσφατα πήγα να δω και το θεατρικό έργο που παίζεται εδώ και τέσσερα χρόνια στο θέατρο Criterion το οποίο είναι πάνω στο Piccadilly Circus, ένα από τα πιο γνωστά σημεία του Λονδίνου.

Το έργο έχει και ελληνικό ενδιαφέρον. Διαδραματίζεται το1914 και ξεκινάει με την συνάντηση δύο κατασκόπων, του Richard Hannay και του Franklin P. Scudder ο οποίος αποκαλύπτει ότι υπάρχει ένα σχέδιο των γερμανών να δολοφονήσουν τον Ελληνα Πρωθυπουργο. Οταν ο Hannay βρίσκει τον Scudder δολοφονημένο στο σπίτι του βρίσκεται σε αδιεξοδο. Αν πάει στην αστυνομία πιστεύει ότι θα συλληφθεί για φόνο και αποφασίζει να ακολουθήσει την έρευνα του Hannay ώντας σίγουρος ότι θα οδηγηθεί στους δολοφόνους του. Καταφέρνει να ξεφύγει από τους Γερμανούς που παρακολουθούν το σπίτι του φορώντας τη στολή του γαλατά και η καταδίωξη αρχίζει. Μετά από αρκετές περιπτώσεις που ο ήρωας την γλιτώνει την τελευταία στιγμή, βρίσκει βοήθεια στον Sir Harry που είναι πολιτικός και που πιστεύει την ιστορία του και αποφασίζει να τον βοηθήσει γνωρίζοντας του τον Sir Walter του Foreign Office. Η καταδίωξη συνεχίζεται, αλλά ο Hannay στέκεται και πάλι πιο ικανός από τους διώκτες του (οπως αναμενότανε άλλωστε). Κάπου εκεί ο Ελληνας Πρωθυπουργός Καρολίδης δολοφονείται. Πολυτιμες πληροφορίες που αφορούν θέσεις Βρετανικών στρατευμάτων κλέβονται από το σπίτι του Sir Walter και η έρευνα που διεξάγει ο Sir Walter και ο Hannay τους οδηγεί στο συμπέρασμα πως η φράση "the thirty-nine steps" αναφ’ερεται στο σημείο της Αγγλίας από το οποίο θα προσπαθήσουν να διαφύγουν οι Γερμανοί κατάσκοποι. Πράγματι υπάρχει μία περιοχή στο Kent που η το μονοπάτιο που οδηγεί στην θάλασσα έχει 39 σκαλοπάτια. Οι Γερμανοί αλλά και κάποιοι Αγγλοι βοηθοί τους συλλαμβάνονται στην προκυμαία. Ετσι η Μεγάλη Βρετανία μπάινει στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο έχοντας διατηρήσει τα πολεμικά της μυστικά.

Πάμε στην κριτική. Οι ηθοποιοί έκαναν ότι μπορούσαν, αλλά το έργο δεν είναι καλό. Δεν είναι ευκολο να ανέβει σε θεατρικό. Για παράδειγμα όταν ο Hannay καταδιωκότανε από τους διώκτες του και πήγαινε στη Σκωτία, έπεσε σκηνή ένα λευκό τεντώπανο και σαν σε θέατρο σκιών περνούσαν πίσω τρένα, βουνά κτλ. Επίσης υπήρχαν πολύ γρηγορες αλλαγές στα ρούχα, αλλά και σκηνικά πολύ λιτά και χωρίς φαντασία που το μόνο που προκαλούσαν ήταν γέλιο. Για παράδειγμα οι κατάσκοποι που παρακολουθούσαν το σπίτι του Sir Walter εμφανίστηκαν στη σκηνή κρατώντας τον στύλο με την λάμπα. Σε αυτό βοηθάει ότι όλους τους ρόλους πλην του Hannay και της γυναίκας. Τον παίζουν οι ίδιοι δύο ηθοποιοί. Είναι αστείο να τους βλέπεις την μία ως κατασκοπους και την άλλη ως γαλατάδες. Νομίζω όμως ότι δεν θα το συνιστούσα σε κάποιον που έρχεται ως τουρίστας στο Λονδίνο και θέλει να δει μια ή δύο θεατρικές παραστάσεις. Για να μην αδικώ το έργο, πρέπει να πω ότι έχει πετυχημένες ατάκες, αλλά ως εκεί.

Οι κριτικοί όπως άλλωστε αναμενότανε δεν συμφωνούν μαζί μου. Εχω βάλει links με κριτικές από το 2006 μέχρι και τον Μαιο του 2010 που όλες μιλάνε για μία καταπληκτική παράσταση. Περισσότερα μπορείτε να βρείτε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

H ανάρτηση έχει ανέβει και εδώ.