Meeting this Sunday?

Αγαπητοί Greeks in London


Επειδή το συζητάμε και δεν βλεπω να το αποφασίζουμε,είπα να αναλάβω δράση! Θέλετε τελικώς να βρεθούμε αυτη την Κυριακή; Το 1001 στην Brick Lane ακούγεται καλή ιδέα. Κατά τις 6 είναι καλά; Τώρα για το πώς θα βρεθούμε, ακούω προτάσεις (αν και δε νομίζω ότι θα είναι και πολύ δύσκολο να αναγνωρίσουμε ο ένας τον άλλο!). Κι αν καποιος δεν τα καταφέρει, ε ξανακανονιζουμε βρε αδερφε...

Η μέρα της κρέπας

Αύριο είναι η Τρίτη της Άφεσης (Shrove Tuesday), παραμονή της Σαρακοστής για τους Αγγλικανούς. Λέγεται Τρίτη της Άφεσης επειδή τη μέρα αυτή εξομολογούνταν κι έπαιρναν άφεση αμαρτιών πριν ξεκινήσει η περίοδος της Σαρακοστής. Η αντίστοιχη μέρα για τους Καθολικούς είναι η Mardi Gras, που είναι η τελευταία μέρα του καρναβαλιού.

Οι Άγγλοι δεν έχουν καρναβάλι, ούτε Τριώδιο, αλλά γιορτάζουν την Τρίτη της Άφεσης. Κατά την παράδοση, τη μέρα αυτή οι νοικοκυρές ετοιμάζονταν για τη νηστεία της Σαρακοστής. Χρησιμοποιούσαν ό,τι ευπαθές εδώδιμο υπήρχε στην κουζίνα τους, δηλαδή αυγά, αλεύρια, βούτυρα και γάλατα, κι έφτιαχναν κρέπες για όλη την οικογένεια. Από εκεί έχει βγει το όνομα Pancake Day ή Ημέρα της Κρέπας.

Η παράδοση αυτή συνεχίζεται ως τις μέρες μας, αν και πλέον η Σαρακοστή έχει πάρει διαφορετικό νόημα, και δεν έχει να κάνει με το πόσο λιτά τρως, αλλά τι κόβεις. Αντί να κόβουν το κρέας (και να ξεσκίζονται στα καλαμαράκια και τις αστακομακαρονάδες παριστάνοντας ότι νηστεύουν...) οι άνθρωποι εδώ κόβουν ο καθένας ό,τι νομίζουν πως θα στερηθούν - το οποίο μπορεί να μην είναι φαγώσιμο, π.χ. κάποιος μπορεί να κόψει το τσιγάρο ή το ποτό.

Οι κλασικές αγγλικές κρέπες είναι λεπτές και σερβίρονται ανοιχτές πάνω στο πιάτο, πασπαλισμένες με ζάχαρη και χυμό λεμονιού. Ακούγεται περίεργο, αλλά είναι πολύ νόστιμες. Βέβαια ο καθένας κάνει τους δικούς του συνδιασμούς, αλμυρούς και γλυκούς, αλλά αυτές με το λεμόνι είναι οι καλύτερες και οι πιο εύκολες. Γίνονται πολύ ωραίες και με χυμό πορτοκαλιού.

Μια άλλη παράδοση που σχετίζεται με τη μέρα της κρέπας είναι τα pancake races, αγώνες όπου οι συμμετέχοντες τρέχουν φορώντας ποδιές κουζίνας και κρατώντας τηγάνια με κρέπες. Λέγεται ότι η παράδοση αυτή ξεκίνησε πριν από 500 χρόνια στην πόλη Olney του Buckinghamshire (κοντά στο Northampton). Μια νοικοκυρά ξεχάστηκε φτιάχνοντας κρέπες και δεν ετοιμάστηκε στην ώρα της για την καθιερωμένη εξομολόγηση. Όταν χτύπησε η καμπάνα της εκκλησίας, η γυναίκα πετάχτηκε ξαφνιασμένη έξω από το σπίτι φορώντας ακόμα την ποδιά της και κρατώντας στο χέρι το τηγάνι με τις κρέπες. Έτσι μέχρι τις μέρες μας, στο Olney αλλά και σε ολόκληρη την Αγγλία διοργανώνονται αγώνες κρέπας από τους τοπικούς φορείς, συνήθως με σκοπό τη συλλογή χρημάτων για κάποιο φιλανθρωπικό σκοπό.

Όσοι βρίσκεστε στο Λονδίνο, μπορείτε να παρακολουθήσετε αγώνες κρέπας σε διάφορες περιοχές του κέντρου (τσεκάρετε τα στοιχεία πριν ξεκινήσετε, ειδικά την ώρα έναρξης, στις σχετικές ιστοσελίδες):

Great Spitalfields Pancake Race - Dray Walk, Old Truman Brewery, 91-95 Brick Lane, London E1 6QL στις 12:30 μμ (στάση υπογείου: Aldgate East ή Shoreditch)

Great Pancake Race - Tower Hill Terrace, Byward Street, London EC3 (απέναντι από τον Πύργο του Λονδίνου) στη 1:00 μμ (στάση υπογείου: Tower Hill)

Poulters’ Company Pancake Race - Guildhall Yard (μπροστά από το Guildhall) στις 12:00 μμ (στάση υπογείου: St Paul's, Bank ή Mansion House)

Parliamentary Pancake Race - Victoria Tower Gardens, στα κτήρια του Κοινοβουλίου στις 10-10:30 πμ (στάση υπογείου: Westminster)

Better Bankside Pancake Race - Cathedral Square, πίσω από το Southwark Cathedral, μεταξύ 12-2 μμ (στάση υπογείου: London Bridge)

Αν θέλετε να δοκιμάσετε να φτιάξετε κρέπες (είναι πάρα πολύ εύκολο) θα χρειαστείτε για 8 περίπου κρέπες:

110 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις (plain flour)
2 αυγά
200 ml γάλα
50 γραμ. βούτυρο
λίγο αλάτι
ζάχαρη
1-2 λεμόνια ή πορτοκάλια (ή μερέντα, golden syrup κ.λπ.)
1 μεγάλο τηγάνι
1 κουτάλα
1 σπάτουλα κατάλληλη για μαγείρεμα ή μαχαίρι με στρογγυλή άκρη

...και φυσικά μια καλή συνταγή. Καλή επιτυχία και καλή όρεξη!

Camden-Hampstead Heath

Η χθεσινή μέρα στο Λονδίνο ήταν από τις ωραιότερες που θυμάμαι. Για άλλη μια φορά διαπίστωσα πόσο πολύ αγαπάει τον ήλιο αυτός ο λαός, έχει μια ιδιαίτερη σχέση μαζί του, διαφορετική από λαούς που τον έχουν στην καθημερινότητά τους. Αν το Λονδίνο έχει κάθε μέρα κόσμο, σήμερα είχε ακόμα περισσότερο. Παντού. Είδα κόσμο να κάθεται για καφέ! Έξω! Είδα ζευγάρια ηλικιωμένων στα παγκάκια του πάρκου, ξέρεις, απ'αυτά που έχουν χαραγμένη μια αφιέρωση σ'ένα αγαπημένο πρόσωπο. Είδα χαρταετούς, σκύλους, ποδήλατα όλα μαζί ανακατεμένα, όλα μαζί κάτω από έναν ήλιο. Κάτω από τον ίδιο ήλιο που περπάταγα επί 4 ώρες για να τραβήξω φωτογραφίες για το τελευταίο φωτογραφικό πρότζεκτ της σχολής. Αν και ξέφυγα λίγο από τις προδιαγραφές της εργασίας, δε με πείραξε καθόλου, ξανακοιτάω τις φωτογραφίες και χαίρομαι για την χθεσινή μέρα. Η σημερινή πάλι ήρθε να μας θυμίσει το παλιό, καλό, κρύο Λονδίνο..

Περπατώντας στο Λονδίνο

Το Λονδίνο είναι μια πόλη που προσφέρεται να την περπατήσεις. Πάρκα, πεζόδρομοι, πεζοδρόμια άδεια από αυτοκίνητα και μηχανές... Όρεξη να έχεις! Τι κι αν βρέχει και δεν έχει πάντα τον ήλιο της Ελλάδας. Ντύσου ζεστά, πάρε και μια ομπρέλα και άρχισε τις βόλτες.

Η ιδέα για το post μου ήρθε διαβάζοντας μια ανάρτηση της mafalda η οποία έφτιαξε μια διαδρομή που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι sightseeing tour της πόλης της (Θεσσαλονίκη) με τα γνωστά τουριστικά λεωφορεία. Στο Λονδίνο βέβαια υπάρχουν αυτά τα λεωφορεία, οπότε εγώ θα προτείνω διαδρομή για περπάτημα. Ή για ποδήλατο, why not!

Η συγκεκριμένη διαδρομή είναι μία από τις αγαπημένες μου και σου επιτρέπει να δεις σε λίγο σχετικά χρόνο αρκετά τουριστικά αξιοθέατα της πόλης. Την έχω κάνει αρκετές φορές με το ποδήλατο, ενώ τμήματά της, κυρίως αυτά στο ποτάμι, αποτελούν σχεδόν πάντα κομμάτι μιας ωραίας Σαββατιάτικης βόλτας όταν ο καιρός είναι καλός.

Η διαδρομή είναι μεγάλη, περίπου 13 km σύμφωνα με το google maps, που σημαίνει πως με μέτρια ταχύτητα μπορεί να σας πάρει 3-3.5 ώρες. Ξεκινάει από την αγορά του Portobello (αν κάνετε τη βόλτα Σάββατο, που η αγορά λειτουργεί), περνάει μέσα από το Hyde Park, φτάνει στο Big Ben και συνεχίζει σε όλο το South Bank μέχρι την Γέφυρα του Πύργου.

Έφτιαξα έναν χάρτη στο google maps με τη διαδρομή και μερικά βασικά landmarks κατά μήκος αυτής.


View Larger Map

Σκέφτηκα πως είναι μια καλή ιδέα να φτιάξουμε έναν χάρτη στο greeks-in-london όπου ο καθένας μας θα μπορεί να βάλει δικές του διαδρομές. Το google maps δίνει αυτή τη δυνατότητα και νομίζω πως θα είναι εξαιρετικά χρήσιμο για όποιον επισκεφτεί την πόλη.


Πάμε τώρα να δούμε μερικά βασικά σημεία, για να σας ανοίξω την όρεξη. Έγω βάλει παραπομπές σε παλαιότερα posts για όποιον θέλει περισσότερες πληροφορίες ή φωτογραφίες.

Portobello market
Αν είναι Σάββατο νομίζω αξίζει να αρχίσετε τη βόλτα σας από αυτή την αρκετά γνωστή αγορά. Πριν έρθετε στο Λονδίνο, βάλτε στο DVD player το "Μια βραδιά στο Notting Hill" για να μπείτε στο κλίμα!
Tip. Κατά το μεσημεράκι η αγορά γεμίζει ασφυκτικά από κόσμο, οπότε καλό θα ήταν να ξεκινήσετε σχετικά νωρίς.
Σχετικά posts εδώ κι εδώ.

Kensington Gardens & Hyde Park

Αν πάλι δεν είναι Σάββατο μπορείτε να ξεκινήσετε τη βόλτα σας κατευθείαν από το πάρκο. Προτιμήστε την στάση μετρό Queensway για το Kensington Gardens ή Lancaster Gate για το Hyde Park. Τα δύο πάρκα είναι δίπλα δίπλα και συχνά θεωρούνται ένα. Αν πάντως ξεκινήσετε πρώτα από το Kensington Gardens θα έχετε την ευκαιρία κατεβαίνοντας την Broad walk (μεγάλος πεζόδρομος στον οποίο επιτρέπονται και τα ποδήλατα) να περάσετε μπροστά από το Kensington Palace που ήταν η κατοικία του ζεύγους Καρόλου και Νταϊάνας.

Επίσης μπορείτε να δείτε στη νότια πλευρά του πάρκου το Albert Memorial και το Royal Albert Hall.

Περνώντας τον μοναδικό δρόμο που επιτρέπονται αυτοκίνητα μέσα στο πάρκο και μπαίνοντας στο φημισμένο Hyde Park μπορείτε να δείτε το Diana Memorial Fountain.

Περάστε τη γέφυρα, απολαύστε την λίμνη Serpentine σε όλο της το μεγαλείο και συνεχίστε προς το Hyde Park corner (την νοτιοανατολική γωνία του πάρκου). Προσωπικά προτιμώ την βόρεια πλευρά της λίμνης (Serpentine road) ο οποίος γεμίζει με πατίνια, ποδήλατα και κόσμο που βολτάρει χαζεύοντας τις πάπιες, τους κύκνους και τις βάρκες.

(Ναι, καλά βλέπετε και δεν είναι photoshop, αυτός είναι ουρανός Λονδίνου! Όχι τυπικός βέβαια...)

Σχετικό post εδώ με βίντεο από το ποδήλατο!

Hyde Park corner
Φτάνουμε στο Hyde Park corner και βγαίνουμε από το πάρκο, βρίσκουμε την Wellington Arch και κατευθυνόμαστε προς το παλάτι πέρνοντας τον Constitution Hill. Αριστερά μας είναι πλέον το Green park και δεξιά οι κήποι του παλατιού (δε βλέπετε και πολλά, μόνο την περίφραξη).
Tip. Ο δρόμος Constitution Hill και ο Mall, οι δρόμοι δηλαδή γύρω από το παλάτι είναι κλειστοί για τα αυτοκίνητα τις Κυριακές.

Buckingham Palace
Στο τέλος του Constitution Hill βρίσκουμε το παλάτι με τη γνωστή φρουρά. Αν είστε τυχεροί και δεν έχει αλλαγή φρουράς μπορείτε να βγάλετε άνετα φωτογραφίες. Αν πάλι πέσετε σε αλλαγή, καθίστε σε μια γωνιά και προσπαθείτε να δείτε ό,τι μπορέσετε ανάμεσα από το πλήθος!

St. James's park
Περπατήστε σ' αυτό το μικρό και όμορφο πάρκο (προς ποδηλάτες: δεν επιτρέπονται ποδήλατα, εσείς πάρτε τον δρόμο Mall) και κατευθυνθείτε προς την πλατεία Trafalgar.

Trafalgar square
Βγάλτε τις φωτογραφίες σας στην πολύ γνωστή αυτή πλατεία που πήρε το όνομά της από τη ναυμαχία μεταξύ Άγγλων και της συμμαχίας Γαλλίας-Ισπανίας.

Στο κέντρο βρίσκεται η στήλη του Nelson (ο Ναύαρχος στη μάχη) περιτριγυρισμένη από 4 μπρούτζινα λιοντάρια. Πίσω από τα συντριβάνια βρίσκεται και η National Gallery (εθνική πινακοθήκη) που επίσης αξίζει να επισκεφτείτε αφού εκτίθενται έργα πολλών γνωστών ζωγράφων, αλλά και η National Portrait Gallery. Εκεί δίπλα είναι και η εκκλησία St. Martin in the fields με το Καφέ "Κρύπτη" στο υπόγειο.

Parliament square, Big Bem, Westminster Abbey
Κατεβείτε τον δρόμο Whitehall, ο οποίο οδηγεί στην πλατεία Κοινοβουλίου. Δεξιά κι αριστερά βρίσκονται διάφορα υπουργεία και κυβερνητικά κτήρια, καθώς και η επίσημη Πρωθυπουργική κατοικία (γνωστή ως 10 Downing street).
Στην πλατεία Κοινοβουλίου θα δείτε το Big Ben, το γνωστό σε όλους μας ρολόι, αλλά και το Αββαείο του Westminster, μια εκκλησία γοτθικής αρχιτεκτονικής, στην οποία γίνονται οι ενθρονίσεις και οι ενταφιασμοί των Βασιλιάδων. Εκεί μεταξύ άλλων βρίσκεται και ο τάφος του Δαρβίνου και του Νέλσονα (του Φυσικού αυτή τη φορά), για όσους θυμούνται από το βιβλίο Da Vinci Code.

London Eye
Έχουμε φτάσει πλέον στον Τάμεση. Περάστε στην απέναντι όχθη του ποταμού από τη Westminster Bridge και κατευθυνθείτε ανατολικά. Εκεί βρίσκουμε για αρχή το London Eye, τη μεγάλη ρόδα στην οποία μπορείτε να ανεβείτε (με αντίτιμο βέβαια) και να απολαύσετε τη θέα.

(Χμμμ... Αυτός είναι ίσως πιο τυπικός ουρανός! lol! Εντάξει, υπερβάλλω πάλι)

Στη συνέχεια, περπατώντας παρά τον ποταμό ανάμεσα από καλλιτέχνες του δρόμου βρίσκουμε το Royal Festival Hall και το Royal National Theatre, στο οποίο μπορεί να πετύχετε καμία υπαίθρια εκδήλωση, όπως πχ χορούς ή θεατρικό.

Σχετικό post εδώ.

Tate Modern, St. Paul's Cathedral, Millennium Bridge

Συνεχίζοντας τη βόλτα φτάνουμε στο Tate Modern, το μουσείο μοντέρνας τέχνης που στεγάζεται σε έναν παλιό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Η είσοδος στις μόνιμες εκθέσεις είναι δωρεάν.

Από την άλλη πλευρά της - πρωτότυπου σχεδίου - Millennium Bridge βλέπουμε τον καθεδρικό του Αγίου Παύλου.

Tip. Η είσοδος στον Καθεδρικό θέλει εισιτήριο, εκτός αν πάτε σε λειτουργία (τσεκάρετε το website του ναού).

Πιο δίπλα βρίσκεται και το θέατρο Shakespeare's Globe, λίγο δίπλα από εκεί που βρισκόταν παλαιότερα το θέατρο επί εποχής Shakespeare.

Southwark
Συνεχίζοντας ανατολικά και περπατώντας σε πλακόστρωτα δρομάκια κάτω από τις γέφυρες φτάνουμε στο Southwark. Εκεί θα βρούμε τον Southwark Cathedral, επίσης γοτθικής αρχιτεκτονικής (η είσοδος είναι δωρεάν).

Λίγο πιο δίπλα βρίσκεται η γνωστή αγορά Borough Market που λειτουργεί το Σάββατο. Μια καλή ευκαιρία να τσιμπήσετε κάτι!

Tower Bridge, Tower, City Hall
Περνώντας την London Bridge (η οποία όπως έχω ξαναπεί δεν είναι η γνωστή Tower Bridge) θα δούμε το HMS Belfast, ένα πολεμικό πλοίο που λειτουργεί σα μουσείο (κάτι σαν το δικό μας Αβέρωφ στο Φάληρο).

Λίγο πιο κάτω θα δούμε το εντυπωσιακό κτήριο του Δημαρχείου του Λονδίνου να φιγουράρει ακριβώς απέναντι από τον Πύργο του Λονδίνου, συνδεδεμένα με τη τη γνωστή Γέφυρα του Πύργου.

Shad Thames, St Katharine's Docks

Η βόλτα μας φτάνει στο τέλος και λίγη ξεκούραση είναι απαραίτητη μετά από τόσο περπάτημα. Οι επιλογές είναι δύο. Είτε στο Shad Thames με τα πλακόστρωτα δρομάκια, στη νότια πλευρά του ποταμού, για μια μπύρα βλέποντας τη γέφυρα του πύργου, είτε στο St. Katharine's Dock από τη βόρεια πλευρά, για έναν καφέ στη μαρίνα με τα ιστιοφόρα.

Σχετικό post εδώ.

The devil's working in wicked ways...

Θέλω να κάνω διάφορα posts για διάφορες εξόδους και βόλτες των τελευταίων ημερών αλλά δεν προλαβαίνω καθόλου. Γι' αυτό ένα μόνο σύντομο post από τη βόλτα που έκανα στη Spittafields Market. Πολύ μου άρεσε!!! Ωραία αγορά, ωραία μαγαζιά, ωραία graffities στους τοίχους και το κυριότερο αυτόν τον τύπο στο παρακάτω video που τράβηξα.

Ο τοίχος του Paul Frank, I guess...


Κι ένας πιο funky τοίχος...
Αφού λοιπόν πήγαμε για μερικές Guiness στο Vibe Bar (ελπίζω να μην ξεχάσω να σας πω γι' αυτό κάποια άλλη στιγμή) βγήκα έξω όπου και συνάντησα τον ξάδερφο του Jimmy Hendrix, που προσωπικά με κατενθουσίασε! Enjoy:

μια ιδέα...

Σκεφτόμουν... μια που μαζευτήκαμε που μαζευτήκαμε εδώ πέρα μήπως θα ήταν ωραίο να γνωριστούμε κιόλας... εκτός internet. Βασικός λόγος είναι να σταματήσω να αναρωτιέμαι κάθε φορά που ακούω ελληνικά μήπως αυτή είναι η Σοφία, ή αυτοί είναι οι δύο έλληνες στο Λονδίνο όταν πάω στο πανεπιστήμιο, ή αυτός είναι ο Γκρινιάρης ή ή ή ή...

Τι λέτε;

Είστε για ένα pint? Ή για ένα σινεμά; Ή για μια έκθεση; Ή για ένα θέατρο; Ή...

Τι λέτε;

ΤΗ 2058

Είχα καιρό να πάω στην Tate Modern γιατί δεν μου άρεσε πολύ ο καλλιτέχνης της προηγούμενης έκθεσης (Rothko). Περι ορέξεως κολοκυθόπιτα.

Πήγα λοιπόν μετά από μερικούς μήνες για βόλτα από εκεί και για μια στιγμή νόμιζα ότι γύρισα πίσω στο 2000, στην πρώτη μου χρονιά στην Αγγλία, που ο 17χρονος εαυτός μου έφτασε σε αυτό το παράξενο τεράστιο μουσείο να δει μοντέρνα τέχνη χωρίς να ξέρει τι να περιμένει. Και τι είδε; Μια τεράστια αράχνη:

Αν προσπαθούσε η καλλιτέχνης (Louise Bourgeois) να με κάνει να μείνω με ανοιχτό το στόμα το κατέφερε. Ήταν ένα τέρας αυτό το ακίνητο έντομο στο Turnbine hall της Tate Modern. Δεν καταλάβαινα τι ήθελε να πει η καλλιτέχνιδα αλλά ήταν από τα πιο απίστευτα πράγματα που είχα δει ποτέ μου.

Flash forward τώρα, 8 και κάτι χρόνια μετά. Ο 26-χρονος εαυτός μου κοιτάει πάλι το Turnbine hall. Και τι βλέπει;

Πάλι μια τεράστια κατασκευή η οποία περιέχει εκτός από την ίδια την αράχνη, μια futuristic ρέπλικά της. Το deva vu με κοκάλωσε. Όταν επιτέλους το μυαλό μου τελείωσε ένα έκτατο ταξίδι στο χρόνο (το που ήμουν, το που είμαι, το τι πέρασε, τι άλλαξε, τι έμεινε το ίδιο, μπλα, μπλα, μπλα), είδα ότι η εγκατάσταση ως σύνολο είναι σαν από το μέλλον. Συγκεκριμένα, 50 χρόνια μετά, αντί για 8 και κάτι χρόνια πριν.

ΤΗ.2058

Ο καλλιτέχνης Dominique Gonzalez-Foerster κοιτάει στο μέλλον, οταν 50 χρόνια από τώρα οι κάτοικοι του Λονδίνου βρίσκουν καταφύγιο στο Turbine Hall από την ατέλειωτη βροχή.

Η αίθουσα είναι γεμάτη με κρεβάτια κουκέτες,

το καθένα από τα οποία έχει και ένα βιβλίο.

τεράστια φοβιστικά ζώα,

παράξενα αγάλματα εμπνευσμένα από αγάλματα γνωστών καλλιτεχνών,

και μια τεράστια οθόνη LED που παίζει κομμάτια από ταινίες επιστημονικής φαντασίας και του πειραματικού κινηματογράφου.

Και αυτή η εγκατάσταση είχε το wow factor. Επειδή η ιδέα με τα βιβλία μου άρεσε, κάθισα σε ένα από τα - πολύ άβολα - κρεβάτια και άρχισα να διαβάζω ένα από τα βιβλία για μερικά λεπτά. Και αφού τέλειωσα την τρίτη σελίδα, κοίταξα πάνω και γέμισα φόβο και τρόμο για το απαίσιο μέλλον που μας περιμένει. Είχα μπει μέσα στο έργο - ήμουν κομμάτι του.

Δεν θέλω να είναι έτσι το μέλλον. Θέλω να είναι καλύτερο από το παρόν, όχι χειρότερο. Οι περισσότερες ταινίες για το μέλλον (π.χ. 28 days later κτλ κτλ κτλ κτλ) και τα παρόμοια βιβλία είναι όλα μαύρα. Δεν θέλει κανείς να είναι έτσι όπως το λένε αυτοί όμως. Έχει ακόμα την αισιοδοξία να πιστεύει ότι όλα θα πάνε καλά. Ότι δεν θα γίνει η κλιματική καταστροφή (γι'αυτό και κλείνει τα φώτα όταν δεν είναι σπίτι, κάνει ανακύκλωση, αποφεύγει να παίρνει αεροπλάνα, δεν χρησιμοποιεί αυτοκίνητο, κτλ κτλ), ότι δεν θα υπάρξει παγκόσμια πείνα, ούτε, ούτε, ούτε...

Όντας εκεί μέσα όμως σου φεύγει αυτή η αισιοδοξία, όσοι τρελοί τουρίστες και να είναι δίπλα σου, όσα παιδάκια να ουρλιάζουν γύρω σου, όσο και να λες στον εαυτό σου ότι αυτό είναι απλά μια έκθεση.

Και μετά επιστροφή στο παρόν...

Το post δημοσιεύτηκε στο liomenoxamelo.blogspot.com.

Highgate Cemetery

Το Σαββατοκύριακο βρέθηκα στο βόρειο Λονδίνο, στο Camden για μια βόλτα στις αγορές του και στο Hampstead για να περπατήσω στο τεράστιο πάρκο του. Αποφάσισα να επισκεφτώ όμως κι ένα μέρος εκεί κοντά που δεν είχα δει, το Highgate Cemetery. Ναι, όπως το ακούτε, ένα νεκροταφείο! Όχι όμως όποιο κι όποιο!

Το Highgate Cemetery χτίστηκε το 1839 και γρήγορα... έγινε της μόδας! Ακολουθώντας τις προσταγές της Βικτωριανής περιόδου απέκτησε έναν έντονο γοτθικό χαρακτήρα, όπως θα διαπιστώσετε κι εσείς στις φωτογραφίες. Ο συνδυασμός του πράσινου (νομίζεις πως βρίσκεσαι σε πάρκο) και των παλιών τάφων με τα αγάλματα και τους γοτθικούς σταυρούς είναι ένα θέαμα βγαλμένο από ταινία.

Για του λόγου το αληθές...

Στο Highgate Cemetery βρίσκονται οι τάφοι μερικών λιγότερο και περισσότερο γνωστών προσωπικοτήτων, αλλά ο πιο γνωστός ίσως είναι του Karl Marx, του γνωστού Γερμανού φιλόσοφου του 19ου αιώνα, ο οποίος έζησε τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του στο Λονδίνο.

Πάνω στην ταφόπλακα είναι σκαλισμένα λόγια του Marx: "Workers of all lands unite" και "The philosophers have only interpreted the world in various ways - the point however is to change it".

Το Highgate Cemetery είναι αρκετά μεγάλο, και η περιοχή βρίσκεται σε ύψωμα, οπότε οπλιστείτε με υπομονή για την ανάβαση! Εγώ, έχοντας ήδη ανέβει προηγουμένως στον Parliament Hill του Hamstead Heath για να δω τη θέα, δεν είχα την αντοχή να το γυρίσω όλο! Αν όμως το κάνετε, διάβασα πως αξίζει οπωσδήποτε να δείτε την Αιγυπτιακή λεωφόρο και τον Κύκλο του Λιβάνου. Μεταξύ μας (πάντα) πάλι καλά δηλαδή που είδα και τον τάφο του Marx, γιατί δεν ήξερα πως βρίσκεται εκεί!

Ο κοντινότερος σταθμός μετρό είναι το Archway, ενώ υπάρχει εισιτήριο για τους επισκέπτες (3 λίρες).

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ "THE EMIRATES"

Μία μέρα μακριά από το γραφείο είναι πάντοτε ευπρόσδεκτη. Ειδικά όταν η άδεια δίνεται για συμμετοχή σε ένα conference και είναι ακόμα καλύτερα αν αυτό πραγματοποιείται σε ένα από τα γήπεδα στολίδια του κόσμου. Το μεγαλοπρεπές Emirates Stadium της μεγάλης Arsenal.





Για αρχή να πούμε δύο λόγια για το στάδιο.Η κατασκευή του κόστισε μόλις £430 εκατομμύρια και φυσικά ήταν έτοιμο στην ώρα του τον Ιούλιο του 2006. Η χωρητικότητα του είναι 60,355 και αποτελεί μόλις το πέμπτο μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό γήπεδο της Μεγάλης Βρετανίας.

Στο γήπεδο αυτό είχα πάει και ακόμα δύο φορές για να παρακολουθήσω την Arsenal να αγωνίζεται για την Premier League. Η πρώτη φορά που πήγα ήταν και η πρώτη φορά που νίκησε η Arsenal μέσα στο καινούργιο της στάδιο. Ηταν στις 23 Σεπτεμβρίου του 2006 απέναντι στην Sheffield United. Τότε όμως απλά περιπλανήθηκα στα πέριξ του γηπέδου, μπήκα μέσα για να παρακολυθήσω το ματς και έφυγα. Αντίθετα αυτή τη φορά είχα τη δυνατότητα να λάβω μέρος σε ένα tour του γηπέδου που περιελάμβανε επίσκεψη στυς VIP χώρους, στο directors box, στα αποδυστήρια, στο Members Club και φυσικά στον αγωνιστικό χώρο. Επίσης φάγαμε σε ένα από τα πολυτελή εστιατόρια που λειτουργούν στο γήπεδο ακριβώς για τέτοιες περιπτώσεις.

Οψεις του γηπέδου όπως φαίνεται μέσα από την σουίτα που είχε παραχωρηθεί στον NdN για να ετοιμαστεί για το session του.






Το γήπεδο από μία διαφορετική γωνία



Αυτά που φαίνονται στην παρακάτω φωτογραφία είναι ειδικές συσκευές με λάμπες που ουσιαστικά υποκαθιστούν το φως του ήλιου και βοηθάνε για να διατηρηθεί το χορτάρι σε καλή κατάσταση. Λετουργούν φυσικά 24 ώρες το 24ωρο καταναλώνοντας μεγάλη ποσότητα ενέργειας.






Το Members Club γνωστό και ως Diamond Club στο οποίο η είσοδς γίνεται μόνο με πρόσκληση και η συνδρομή του είναι £25,000 αφού φυσικά καταθέσει κάποιος για εγγραφη ακόμα £25,000. Σύνολο μόλις £50,000 υποτιμημένες λιρίτσες. Σε αυτή την τιμή περιλαμβάνεται η χρήση private lounge και του εστιατορίου, θέση parking και concierge service. Επίσης παρέχεται δυνατότητα να ταξιδέψει ο κάτοχος της θεσης με το αεροπλάνο της ομάδας στα εκτός έδρας παιχνίδια. Κοινώς ότι απολαμβάνουμε και εμείς ως φίλαθλοι του ΠΑΟΚ.



Κατόπιν επισκεφθήκαμε τα αποδυτήρια της ομάδας



Οι θέσεις των παιχτών



Ομολογώ ότι το jacuzzi το ζήλεψα



Κάποιες ακόμα φωτογραφίες από το γήπεδο





Στην παρακάτω φωτογραφία κούνησα με συγκατάβαση το κεφάλι, σκεπτόμενος ότι όπως είναι παγκοσμίως γνωστό τα θεμέλια της Τούμπας φτάνουν στο κέντρο της Γης.



Κατά την γνώμη μου η οποία στο συγκεκριμένο αντικείμενο μόνο ταπεινή δεν μπορεί να είναι, το The Emirates είναι το δεύτερο καλύτερο γήπεδο που έχω επισκεφθεί μετά τον Ναό της Τούμπας. Τρίτο θα έβαζα το Sao Paolo της Νάπολι. Το Wembley, το Old Trafford, το White Hart Lane, το Stamford Bridge, το Boleyn Ground, το Loftus Road, το The Hawthorns, το St Andrew's, το Villa Park, το Madejski, το The Valley, το Vicarage Road, το Olympico di Roma, το San Siro και φυσικά όλα τα ελληνικά γήπεδα εχούν ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουν.

Το ποστ έχει ανέβει και εδώ